ลูกชาวนา
เรื่องเล่าก่อนนอน: ลูกชาวนาและป่าใหญ่
ในหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง มีเด็กชายคนหนึ่งชื่อว่า "น้อย" เขาเป็นลูกชาวนา น้อยอาศัยอยู่กับพ่อแม่ในกระท่อมเล็กๆ ที่ปลูกอยู่ท่ามกลางทุ่งนาอันกว้างใหญ่ ทุกวัน น้อยจะช่วยพ่อแม่ทำงานบนทุ่งนา รดน้ำพืชผล และเก็บเกี่ยวข้าว เมื่อเสร็จงานแล้ว เขามักจะเดินไปที่ป่าใหญ่ที่อยู่ใกล้ๆ เพื่อเล่นกับเพื่อนๆ และค้นหาสิ่งมหัศจรรย์ที่ซ่อนอยู่ในนั้น
วันหนึ่ง หลังจากทำงานในนาทั้งวัน น้อยได้เดินเข้าไปในป่าใหญ่ มันเป็นป่าที่เต็มไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่ ดอกไม้หลากสีสัน และเสียงของนกที่ร้องเพลง น้อยรู้สึกตื่นเต้นมากเมื่อได้สำรวจป่านี้ ในระหว่างที่เดินไป เขาเห็นผีเสื้อสวยงามบินวนรอบอยู่ น้อยตัดสินใจตามผีเสื้อไป
ผีเสื้อพาน้อยไปยังลำธารเล็กๆ ที่ไหลผ่านป่า เสียงน้ำไหลทำให้หัวใจของน้อยรู้สึกสงบ เขานั่งลงบนหินใหญ่และดูน้ำใสๆ ไหลผ่าน ในขณะนั้น เขาได้ยินเสียงเบาๆ เสียงนั้นคือเสียงของสัตว์เล็กๆ ที่กำลังซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ น้อยตื่นเต้นมากและพยายามมองหาสัตว์เหล่านั้น
"เฮ้! ใครอยู่ที่นั่น?" น้อยเรียกเสียงดัง แต่ไม่มีใครตอบ น้อยยิ้มและพูดกับตัวเองว่า "อาจจะเป็นกระต่ายหรือหนูแฮมสเตอร์ก็ได้"
หลังจากนั่งอยู่สักพัก น้อยได้ยินเสียงหัวเราะเล็กๆ ดังมาจากข้างๆ เขาหันไปดูและพบกับกระต่ายตัวหนึ่ง กระต่ายตัวนี้มีขนสีขาวเหมือนหิมะ และมีหูยาวที่ยืนตรง น้อยรู้สึกดีใจมากเมื่อได้พบกับเพื่อนใหม่
"สวัสดี! ฉันชื่อว่าน้อย แล้วเธอล่ะ?" น้อยถามกระต่าย
"สวัสดี น้อย! ฉันชื่อว่ากระต่ายน้อย!" กระต่ายตอบด้วยเสียงหวาน "ฉันเห็นเธอนั่งอยู่ที่นี่ ก็เลยอยากมาทักทาย"
น้อยและกระต่ายน้อยเริ่มเล่นกันในป่า พวกเขาวิ่งเล่นซ่อนหากันและเก็บดอกไม้สวยๆ มาทำพวงมาลัย วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งพระอาทิตย์เริ่มตกดิน ท้องฟ้ากลายเป็นสีส้มและสีม่วงที่สวยงาม
"เราไปกันเถอะ น้อย! พ่อแม่ของเธอคงจะห่วง" กระต่ายน้อยพูด
น้อยรู้สึกเสียดายที่ต้องกลับบ้าน แต่เขารู้ว่าพ่อแม่คงจะรอเขาอยู่แล้ว เขายิ้มให้กระต่ายน้อยและพูดว่า "ขอบคุณที่เล่นกับฉันวันนี้นะ เรามาเล่นกันอีกในวันพรุ่งนี้นะ"
กระต่ายน้อยพยักหน้าและตอบว่า "แน่นอน! ฉันจะรอเธออยู่ที่นี่"
น้อยวิ่งกลับบ้านด้วยความสุขในใจ เขารู้สึกขอบคุณที่ได้มีเพื่อนใหม่และได้มีช่วงเวลาที่ดีในป่าใหญ่ เมื่อถึงบ้าน เขาเล่าเรื่องการผจญภัยให้พ่อแม่ฟัง พ่อแม่ยิ้มและบอกว่า "ลูกจะมีเพื่อนที่ดีในป่าเสมอ เพราะป่านั้นเต็มไปด้วยความมหัศจรรย์"
หลังจากทานข้าวเย็น น้อยอาบน้ำและเตรียมเข้านอน เขานอนลงบนเตียงและมองไปที่เพดานในห้อง ความคิดถึงกระต่ายน้อยทำให้เขายิ้มได้ เขาหลับตาลงและฝันถึงการผจญภัยที่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้
ในความฝันของเขา น้อยเห็นตัวเองวิ่งเล่นในป่าใหญ่กับกระต่ายน้อย มีเสียงหัวเราะ เสียงนก และเสียงน้ำไหล น้อยรู้สึกอุ่นใจและมีความสุข
และในที่สุด น้อยก็หลับลึกเข้าสู่คืนวันใหม่ ด้วยความฝันที่เต็มไปด้วยความสุข ความรัก และมิตรภาพอันงดงามในโลกของธรรมชาติ จนกระทั่งรุ่งเช้าเขาตื่นขึ้นมาอย่างสดชื่น พร้อมที่จะใช้วันใหม่ให้เต็มไปด้วยความสนุกสนาน
จบ