เขียนเหมือนเจ้าของภาษา

การศึกษาปลามงโกรยและปลาโคกในอ่าวปัตตานีพบว่า ปลามงโกรยเพศเมียมีน้ำหนักเฉลี่ยสูงกว่าเพศผู้ มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) เช่น ในเดือนมีนาคม เพศเมียมีน้ำหนัก 120.46±22.05 กรัม เทียบกับเพศผู้ 36.99±24.83 กรัม ส่วนปลาโคกเพศผู้มีน้ำหนักเฉลี่ยสูงสุดในเดือนกรกฎาคมที่ 36.33±0 กรัม ขณะที่เพศเมียลดลงเหลือ 25.56±3.24 กรัม ในเดือนพฤศจิกายน ค่าดัชนีความสมบูรณ์เพศ (GSI) ของปลามงโกรยเพศเมียเฉลี่ย 7.35±4.56 สูงกว่าเพศผู้ (4.30±2.57) มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) และสูงสุดในเดือนมกราคม (8.87±6.38) ส่วนปลาโคกมี GSI สูงสุดในเดือนกุมภาพันธ์ (5.90±3.56) โดยเพศเมียมีค่าเฉลี่ย 4.71±2.88 สูงกว่าเพศผู้ (2.21±1.62) มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) อัตราส่วนเพศของทั้งสองชนิดอยู่ที่ 1:1 แต่ปลาเพศเมียมีมากกว่าในช่วงต้นปี (มกราคม-มีนาคม) และเพศผู้มากกว่าในช่วงปลายปี (ตุลาคม-ธันวาคม) ค่าสัมประสิทธิ์ความสมบูรณ์ (K) ของปลามงโกรยเพศเมียเฉลี่ย 1.25±0.20 สูงกว่าเพศผู้ (1.14±0.19) มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) และสูงสุดในเดือนพฤศจิกายน (1.27) ส่วนปลาโคกเพศเมียมีค่า K เฉลี่ย 1.42±0.20 สูงกว่าเพศผู้ (1.36±0.21) มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคั�